Ζωή Ράπτη: Η ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης είναι το πρώτο στοίχημα που έχει βαλθεί να κερδίσει η υφυπουργός Υγείας και το δεύτερο στοίχημα είναι η αντιμετώπιση των πάσης φύσεως εξαρτήσεων
Ο στίχος του Καββαδία που έχει καθορίσει τη ρότα της
της Άννας Καραβοκύρη – δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Παρασκήνιο”, το Σάββατο 22 Αυγούστου 2020
«Δουλειά των πολιτικών είναι να βοηθούν τους ανθρώπους ώστε να είναι ευτυχισμένοι, διότι η αναζήτηση της ευτυχίας είναι κυρίαρχη δύναμη στη ζωή τους» δήλωνε προεκλογικά ο πρωθυπουργός, τονίζοντας πως η νέα κυβέρνηση θα επιδιώξει σημαντικές μεταρρυθμίσεις και τομές στον τομέα της ψυχικής υγείας. Προσφάτως, τη «δουλειά» αυτή την ανέθεσε στη Ζωή Ράπτη, ορίζοντάς την υφυπουργό Υγείας για θέματα ψυχικής υγείας. Η κυρία Ράπτη είναι η μόνη γυναίκα που ανέλαβε χαρτοφυλάκιο στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Και μπορεί για πολλούς η ανακοίνωση του ονόματός της στον μίνι ανασχηματισμό να αποτέλεσε «έκπληξη», όμως για τους καλά γνωρίζοντες τα νεοδημοκρατικά δρώμενα η αξιοποίησή της ήταν απλώς θέμα χρόνου. Στο Μέγαρο Μαξίμου είχαν λάβει θετικά δείγματα γραφής τόσο από τη συμμετοχή της στις εργασίες της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής όσο και από την παρουσία της ως αναπληρώτριας κοινοβουλευτικής εκπροσώπου.
Οι προτεραιότητες
Αμέσως μετά την ορκωμοσία της ως υφυπουργός Υγείας ανέλαβε δράση, διότι ξέρει πως μπροστά της έχει πολύ και δύσκολο έργο. Η ίδια γνωρίζει καλά πως η δεκαετία της οικονομικής κρίσης -που επέφερε διπλασιασμό των ψυχικά ασθενών- και το γεγονός της υποστελέχωσης των δομών, που «κληροδότησε» η προηγούμενη κυβέρνηση, δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ στο σύστημα Υγείας, που δεν συνάδει με τα ευρωπαϊκά στάνταρ. Ως άνθρωπος δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ψυχική υγεία, θεωρώντας πως είναι «ιερό αγαθό που «καθένας ποθεί», υπενθυμίζοντας μάλιστα το αρχαίο ρητό «νους υγιής εν σώματι υγιεί».
Η ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης είναι το πρώτο στοίχημα που έχει βαλθεί να κερδίσει με βάση τις νέες της αρμοδιότητες. Το δεύτερο είναι η αντιμετώπιση των πάσης φύσεως εξαρτήσεων. Κι αυτός είναι ένας δρόμος σκοτεινός και οδυνηρός, με ανθρώπους που έχουν βρεθεί επί σειρά ετών στο περιθώριο της δημοσιότητας, αλλά σε μεγάλο βαθμό συγκαθορίζουν τις ζωές των άλλων.
Πρώτο μέλημά της μόλις ανέλαβε υπουργικά καθήκοντα ήταν να επισκεφθεί το ΨΝΑ και να ενημερωθεί για τις ανάγκες των δομών του νοσοκομείου. Εκεί τέθηκαν επί τάπητος όλα τα μείζονα ζητήματα που αφορούν τη βελτίωση των υφιστάμενων υποδομών και τη δημιουργία νέων, την αξιοποίηση επενδύσεων σε εξοπλισμό και ψηφιακές εφαρμογές τηλεϊατρικής, τη χρηματοδότηση των δομών, τη στελέχωσή τους και τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που πρέπει να ληφθούν για την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες.
Μητέρα και κόρη
Δηλώνει κεντροδεξιά και ακούει φανατικά έντεχνη μουσική. Αγαπάει πολύ την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Θάνο Μικρούτσικο και λατρεύει την ποίηση του αξέχαστου Νίκου Καββαδία. Από τα μελοποιημένα ποιήματα του μεγάλου ναυτικού έχει ξεχωρίσει τη «Θεσσαλονίκη» και ιδιαίτερα τον στίχο «Εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται, σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού…».
Σε αυτόν τον στίχο του Καββαδία βρίσκει ένα κομμάτι του εαυτού της και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής της. Η λέξη «μάνα» την έχει καθορίσει. Είναι κόρη για τη μάνα της και είναι μάνα για τον γιο της. Η οικογένεια αποτελεί για την ίδια τον πιο σταθερό πυλώνα της ζωής της. Ειδικότερα η μητέρα της, η οποία βρίσκεται πλάι της σε κάθε της βήμα, σε κάθε μικρή ή μεγάλη στιγμή, σε πίκρες και σε χαρές. Γι’ αυτό και πρόσφατα της ζήτησε να τη συνοδέψει στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου ορκίστηκε υφυπουργός. Η μητέρα της, η κυρία Ελένη, είναι ο άνθρωπος που την υποστηρίζει, την ενθαρρύνει, αλλά ταυτοχρόνως τη «γειώνει» με την πραγματικότητα. Την τεράστια σημασία που έχει το πρότυπο της μητέρας την κατάλαβε όταν έγινε και η ίδια μητέρα – και μάλιστα, ως διαζευγμένη, είχε αυξημένες ευθύνες. Ο μονάκριβος γιος της πλέον είναι 18 ετών και η ίδια δηλώνει τυχερή, λέγοντας πως ο Γιωργάκης της είναι πλέον ένας «ώριμος έφηβος». Νιώθει τυχερή, γιατί με τη στάση του στηρίζει τις επιλογές της, και εκείνη με τη σειρά της του δείχνει έμπρακτα πως αποτελεί το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής της.
Ο ρόλος της μητέρας, όμως, φαίνεται πως είναι στη φύση της, διότι ακόμα και στους συνεργάτες της συμπεριφέρεται πολύ προστατευτικά και είναι ιδιαίτερα δοτική. Τους θεωρεί κομμάτι της οικογένειάς της, τους στηρίζει και τους καθοδηγεί. Θεωρεί πως είναι μια σχέση αμφίδρομη.
Η λέξη «οικογένεια» βρίσκεται πολύ ψηλά στον αξιακό της κώδικα. Οι γονείς, τα αδέρφια, τα ξαδέρφια, οι θείες της αποτελούν για την ίδια «καταφύγιο» στις δυσκολίες της ζωής αλλά και στήριγμα.
Η πολιτική και ο μέντορας
Αρκετοί ίσως πιστεύουν ότι η Ζωή Ράπτη είναι «πρωτοεμφανιζόμενη» στο πολιτικό σκηνικό. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι έχει διανύσει μια μακρά πορεία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και από νεαρή ηλικία συμμετέχει στα κοινά. Μάλιστα, συνηθίζει να λέει «είναι αδύνατον να ζεις στην Ελλάδα και να μην ασχολείσαι με τα κοινά», τονίζοντας πως ακόμα και όσοι δηλώνουν «άσχετοι» με την πολιτική έχουν άποψη τόσο καλά επεξεργασμένη και τόσο καλή πληροφόρηση για όλα τα τρέχοντα ζητήματα, που τελικά μάλλον σε πείθουν για το αντίθετο από αυτό που δηλώνουν.
Η εκλογή της στη Βουλή δεν ήταν αυτοσκοπός. Η ενασχόλησή της με την πολιτική ήρθε ως φυσικό αποτέλεσμα της δουλειάς της. Με τη δικηγορία δηλώνει ερωτευμένη και, ως καλή νομικός, πιστεύει ότι δεν μπορείς να την ασκήσεις αν είσαι εκτός κοινωνίας. Πιστεύει ότι η δικηγορία, στην ουσία της, αποτελεί μια πολιτική λειτουργία που στοχεύει στη διευκόλυνση της πρόσβασης στο μείζον αγαθό της δικαιοσύνης. Για την ίδια, ο όρος «πολιτική» είναι συνυφασμένος με την ευθύνη, την προσφορά, τη συμμετοχή και την απόφαση. Με λίγα λόγια, πρεσβεύει την αρχαιοελληνική έννοια του όρου «πολιτική», όπου όσα γίνονται στην «πόλη» αφορούν και επηρεάζουν τους πάντες. Πρόκειται αναμφίβολα για μια «υψηλή τέχνη», στην οποία όμως δεν συγχωρούνται τα… φάλτσα.
Ο άνθρωπος που την επηρέασε καθοριστικά στη μετέπειτα πορεία της και τη διαμόρφωση της νομικής αλλά και πολιτικής σκέψης της ήταν ο διαπρεπής νομικός, πρώτος πρόεδρος του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας και επίτιμος αντιπρόεδρος του ΣτΕ Μιχαήλ Δεκλερής. Αναμφισβήτητα, πρόκειται για μια σπουδαία προσωπικότητα με διεθνές κύρος και αναγνώριση, το όνομα του οποίου ταυτίστηκε με τον όρο της «βιωσιμότητας», που συνέβαλε όσο κανείς άλλος στην καθιέρωση της περιβαλλοντικής νομολογίας της χώρας μας. Η συνεργασία της με τον «οικολόγο δικαστή» στο Επιμελητήριο Περιβάλλοντος αποτέλεσε μια σπουδαία παρακαταθήκη για τη μετέπειτα πορεία της.
Ήξερες ότι…
– Είναι λάτρης της νέας γενιάς σκηνοθετών, από τους οποίους έχει ξεχωρίσει τον Δημήτρη Λιγνάδη, τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη και τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη.
– Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ψυχικό. Εκεί μένει ως σήμερα και δεν σκοπεύει να μετακομίσει σε άλλη περιοχή.
– Της αρέσει πολύ το περπάτημα και, σε κάθε ευκαιρία, φοράει τα αθλητικά της παπούτσια και απολαμβάνει μακρινούς περιπάτους στην Αττική.
– Γυμνάζεται συστηματικά δύο φορές την εβδομάδα.
– Έχει κρατήσει φιλίες από τα σχολικά της χρόνια, τις οποίες θεωρεί «σχέσεις ζωής».
– Το μυστικό της επιτυχίας για την ανατροφή ενός παιδιού είναι η αγάπη και ο ποιοτικός χρόνος μαζί του.
– Πιστεύει πολύ στη δύναμη της θέλησης του ανθρώπου και θυμάται πάντοτε το ρητό «τα μεν εξ ανθρώπων μετά γενναιότητος, τα δε εκ Θεού μετά καρτερίας», που της έλεγε ο παππούς της.
– Έχει ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα, αλλά είναι ερωτευμένη με την Τήνο. Επισκέπτεται το νησί τα τελευταία 20 χρόνια και έχει εξερευνήσει κάθε γωνιά του.
– Φέτος, λόγω φόρτου εργασίας, δεν έκανε διακοπές. Όμως, αν μπορούσε να ξεκλέψει λίγες ημέρες χαλάρωσης, θα ήθελε να βρεθεί στο ακριτικό Καστελόριζο, εκεί όπου, όπως λέει, «χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας».
– Αν δεν ήταν δικηγόρος, θα ήθελε να ήταν περιηγητής του κόσμου.
– Δεν είναι ανταγωνιστική με τις γυναίκες. αντίθετα πιστεύει ότι οι γυναικείες συμμαχίες μπορούν να καταφέρουν εξαιρετικά πράγματα. Γι’ αυτό είναι μέλος της μη κυβερνητικής και μη κομματικής οργάνωσης Women Act Greece, που έχει στόχο τη διεκδίκηση ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες.
– Υπήρξε παντρεμένη με τον Μάκη Βορίδη.
Who is who
Η Ζωή Ράπτη γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι δικηγόρος Αθηνών στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με ειδίκευση στο Δίκαιο του Περιβάλλοντος και της Χωροταξίας. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο University of Kent at Canterbury της Μ. Βρετανίας. Η ενασχόλησή της με τα κοινά ξεκινάει από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Έχει διατελέσει αντιδήμαρχος και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ψυχικού. Εκπροσώπησε την Ελλάδα από το 2012 έως το 2014 στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Δήμων και Περιφερειών, ενώ το 2014 ήταν υποψήφια ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία. Τον Μάιο του 2019 ορκίστηκε βουλευτής της ενιαίας Β’ Αθηνών στη θέση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ο οποίος είχε παραιτηθεί για να κατέβει ως υποψήφιος ευρωβουλευτής. Τον Ιούλιο του 2019 εξελέγη βουλευτής Αθηνών Βορείου Τομέα και ορίστηκε αναπληρώτρια κοινοβουλευτική εκπρόσωπος.
